Wat is sleutelgat-incontinentie en wat kun je doen om het te veranderen?
Sleutelgat-incontinentie is als je precies tot aan de deur je plas kunt ophouden en dan voelt dat het eruit stroomt. Dit kan ook zijn als je ’s nachts of ’s ochtends uit je bed stapt om naar het toilet te gaan of als je net bij de wc bent en je plas komt voor je je broek omlaag hebt kunnen doen en bent gaan zitten. Je wordt er compleet door overvallen. Daarvoor kon je je plas nog ophouden en opeens lukt het niet meer.
Je eerste aandrang negeren
De belangrijkste reden is dat je niet naar de wc gaat, omdat je te geconcentreerd met iets bezig bent. Of je kunt niet gaan, omdat je in een vergadering zit of je hebt geen wc in de buurt. De eerste aandrang verdwijnt dan naar de achtergrond en je merkt helemaal niet meer dat je moet plassen. Dan kom je in de buurt van huis of van een toilet en opeens voel je de aandrang weer, maar nu zo sterk dat je echt moeite moet doen om het op te houden. Op het moment dat je de sleutel in het sleutelgat steekt of de deur van de wc opent kun je het toch niet meer halen en plas je vol in je broek.
Hoe je denken je blaas fopt
Als je je plas op houdt gebruik je de buitenste kringspier om je binnenste kringspier bij je blaas te helpen. Je plast op de wc door die buitenste kringspier los te laten. Dat is het moment dat de binnenste kringspier zich opent en je plas er uit stroomt de wc in. Nu is je sleutel in het sleutelgat steken het moment dat je ontspant. Je blaas krijgt het signaal dat hij de sluis mag open zetten en je plast ter plekke. Als je nog even aan iets anders kunt denken en dus niet denkt ‘Hè, hè, gelukkig ik ben thuis’ wat die ontspanning geeft, kun je het echt nog wel een poosje langer ophouden. De basis waarop je het volhield was dat je aan andere dingen dacht, je volle blaas vergetend. Dus je kunt oefenen om pas die gedachte die je kringspier doet ontspannen, toe te staan als je op de wc zit. Dan krijgt je blaas het signaal om los te laten
Onvoldoende kracht in je kringspier
Wat ook kan zijn is dat je gedurende je activiteiten en het vergeten van het nodig moeten, prima je plas kan ophouden en in het licht van thuis komen of het bereiken van een wc opeens merkt dat je toch wel veel dringender moet dan je dacht. Je blaas wil dan eigenlijk loslaten en je moet dan harder werken in je sluitspier om te zorgen dat je niet plast. Het kan zijn dat die kracht er niet is en dat je gaat helpen met alle spieren er omheen. Maar kun je dan nog lopen? Misschien zijn er spieren actief om je sluitspier te helpen die je nodig hebt voor je balans, voor het zetten van een stap. Dat kan ook de reden zijn dat het misgaat, namelijk je gebruikt die spieren voor het lopen en houdt niet genoeg over voor het gesloten houden van je sluitspier tegen de sterke drang vanuit je overvolle blaas.
Wat kun je doen om deze incontinentie te voorkomen?
Eigenlijk geven alle bovenstaande beschrijvingen een deel van de oplossing:
- Het eerste is dus wat vaker de signalen van je blaas opvolgen en dus eerder naar de wc gaan. Dat betekent dat je voorkomt dat je deze te sterke aandrang krijgt.
- Het tweede is dat je als het je toch overkomt in deze sterke aandrang terecht te komen oefent in je geest afleiden. Bijvoorbeeld door je dag in gedachten door te nemen of achteruit van 100 naar 1 tellen. Je stopt daar pas mee als je op de wc zit en opgelucht je blaas kunt legen.
- Het is ook mogelijk juist heel bewust je sluitspier stevig dicht te houden. Dat betekent dan wel dat je al je spierenergie richt op je bekkenbodem en niet al die spieren er omheen aanspant. Dat is namelijk verlies aan kracht van het gesloten houden van je sluitspier.
- Als laatste is het misschien voor jou nodig die sluitspier te trainen. Het is dan belangrijk dat je voelt waar in je lichaam je dan precies moet aanspannen. Dan kun je namelijk veel gerichter alle spierkracht naar die ene sluitspier brengen en toch nog ontspannen lopen.
Zeggenschap over je bekkenbodem
Veel van bovenstaande punten zijn een onderdeel van mijn bekkenbodemtraining ‘Zeggenschap over je bekkenbodem’.
- Vergroten van de ontspanning in je bekkenbodem, zodat je niet al met een aangespannen bekkenbodem rondloopt als je nog niet hoeft.
- Opmerken hoe je gericht kunt aanspannen op de juiste plek en dus de omliggende spieren onderscheiden kunt van de bekkenbodemspieren.
- Stressfactoren onderzoeken die maken dat het voor jou moeilijk is om je bekkenbodem te voelen, te besturen en te beheersen.
- Spierversterkende bewegingen die op een speelse wijze je bekkenbodem krachtiger maakt, zodat hij werkt wanneer hij dat moet en dus ook noodsituaties van niet kunnen plassen kan opvangen.
- Merken hoe de bekkenbodem een onderdeel is van al je bewegingen en hoe je kunt vertrouwen dat hij zijn werk doet. Het is een levend organisme in het geheel.
Alles wat hierboven staat beschreven hoort ook bij dezelfde vorm van incontinentie voor het ophouden van poep. Het enige verschil is dat hier wat je eet een duidelijke rol heeft. Je darmen willen zich ledigen als er voedsel is wat ze niet fijn vinden. Een prachtige en noodzakelijke functie, die werkt bij voedselvergiftiging en buikgriep.
Uiteraard is het mogelijk dat ik individueel met je mee kijk.
No comments yet.