De manier van leven in onze huidige anderhalve meter samenleving en het gevraagde afstand houden tot je medemens, brengt bij mij steeds weer grote vragen op. Hoe is het voor mensen die alleen leven om geen fysiek menselijk contact meer te kunnen hebben? Wat gebeurt er met ons als we zo tegen onze natuurlijke spontaniteit ingaan en tegen onze normale blijken van medeleven met elkaar? Nadat ik bijna een half jaar geen blog meer heb geschreven begint het weer te kriebelen je mee te nemen in mijn ontwikkeling.
Nieuwe norm?
Ik ben er vreselijk bang voor dat dit onze nieuwe norm wordt. Het lijkt nog extremer dan voorheen langs elkaar leven in plaats van met elkaar. En al die mensen die zo goed zijn in verbindende projecten bedenken kunnen nu geen kant op. Tegelijk merk ik dat ik door mijn gevoel van energetische verbinding met mensen daar sterker in wordt. Dat beter en consequenter kan. Zou dat eigenlijk de uitdaging van deze gemeenschapscrisis zijn?
Energiebewustzijn
Ik hoor bij een groepje van energetisch healers en we kwamen elke maand bij elkaar en deelden ervaringen en mediteerden met elkaar. Toen kwam corona en hebben we onze bijeenkomst moeten afzeggen. Maar zeiden we, we kunnen natuurlijk wel samen mediteren op dezelfde tijd en met dezelfde meditatie. Dat was echt een enorm succes, het voelde voor mij zelfs sterker verbonden dan als we bij elkaar zaten. Het was heel krachtig om de optelsom van ons aller energetische stroom te voelen. In de lockdown-periode waren we allemaal gedwongen om ons werk met mensen neer te leggen omdat we niet bij de noodzakelijke beroepen behoren. Ik vroeg of we dit wekelijks konden nu we toch veel activiteiten niet hadden. Dat hebben we gedaan en het waren alle bijzondere ervaringen. Onze verbondenheid werd al sterker en sterker en we wonen allemaal verspreid in een cirkel van zo’n 40 km.
Ik begon met mijn zoomlessen. Ook daar merkte ik dat het helemaal niet zoveel anders was dan in de zaal. Het enige verschil was dat ik vooral degene was die me met iedereen verbond en dat het groepsgevoel wat ik in de les zo belangrijk vind er minder kon zijn. Maar zelfs dat weet ik niet zeker. Het feit dat je met een hele groep anderen tegelijk je richt op jezelf heeft in feite dezelfde versterkende werking als in een groep in dezelfde ruimte aanwezig. En ik denk ook dezelfde cumulaties als wij met onze meditaties konden bereiken. Feldenkrais verschilt daar niet zoveel van omdat het ook gaat om in het hier en nu jezelf te ervaren.
Kwantumbewustzijn
Wat belangrijk is om je te realiseren is dat we allemaal onderdeel zijn van het kwantumveld En het kwantumveld is een energetisch veld wat in alles is. In het zogenaamde luchtledige om onze dampkring en tussen alle sterren en hun zonnen. In de lucht die we inademen, in de ruimten om ons heen, in onze muren, in ons lichaam. Het zit in elke cel en in elk molecuul en elk atoom. Dat veld is onze verbinding met elkaar. Daar kun je je in ontwikkelen in het bewust te kunnen voelen. Als jij je meer bewust wordt van je lichaam kun je vervolgens je ook meer en meer bewust worden van alle energiestromen die daar in aanwezig zijn. Dat vind ik nog steeds een van de belangrijke voordelen van feldenkraislessen blijven doen. Je doet het niet specifiek voor je gezondheid, om je klachten te kunnen laten smelten bijvoorbeeld. Je doet het ook om je te ontwikkelen tot een betere vorm van jezelf.
Feldenkraislessen als middel om je te ontwikkelen
Gisteren kreeg ik een mailtje van iemand in de zoomles over alle ontdekkingen die ze steeds deed en alle veranderingen die ze op kon merken in haar functioneren. ‘Houdt dat nou nooit op?’ vroeg ze. Nee, dat houdt nooit op, want als je het functioneren teruggevonden hebt van een als geheel bewegend lichaam dan komt de volgende laag ontdekkingen. Het is helemaal niet vreemd dat feldenkraistrainers na jaren zeggen meer in het spirituele stuk verder te willen gaan, dat ze feldenkraislessen daar als voertuig voor willen gebruiken. Ikzelf zie het meer als bewustzijn van je verbinding met het veld en daarmee je verbinding met alles en iedereen. Dat gaat door alles heen, door de dikste muren en overbrugt elke afstand. Daarom was verhuizen van mijn dochter vanuit Utrecht naar Leiden geen probleem voor mij. Ik voel haar toch wel. Zelfs al verhuist ze naar de andere kant van de wereld.
Dat bewustzijn, dat is wat we nu kunnen gaan oefenen. Dat is waar de huidige anderhalve meter samenleving ons toe uitnodigt: voel je familieleden alsof ze bij je zijn, ga bewust die verbinding met hen maken. En met de mensen die op anderhalve meter langs je gaan, de vriend(inn)en die je aan de telefoon hebt of de mensen in je zoomvergaderingen.
De volgende blog zal ik kijken of ik het wat meer praktisch kan maken. Graag hoor ik je reactie op deze manier van kijken, denken en voelen. Heb je ook dergelijke ervaringen deel ze hier onder in het commentaar veld. Heb je vragen over de dingen die ik hier beschrijf kun je ze ook hier delen. Ik zal er zeker op in gaan.
No comments yet.