Hebben we een keuze in hoe we ouder worden?

Mijn moeder was redelijk fit tot haar 89ste levensjaar. Toen kwamen er steeds meer ongelukjes en steeds vaker onherstelbare schade. Meestal gaf ik haar tips en oefenprogramma’s om fit te blijven of zelfs fitter te worden. Zij kon het niet, zij kon zich er niet toe brengen deze oefeningen ook werkelijk te doen. Ik zag het en liet het los. Het is haar eigen keuze in hoeverre ze verantwoordelijkheid neemt voor haar gezondheid. Ze werd 97 jaar, waarbij ze steeds een beetje meer aan mogelijkheden verloor.
We hadden een goede tijd samen doordat ik haar kon accepteren zoals ze was.

In mijn groepen zitten mensen regelmatig jaren achtereen en ik zie daar dus ook de mensen ouder worden. Deze mensen nemen op een bepaalde manier wel verantwoordelijkheid. De lessen doen hen zichtbaar goed. Sommigen hebben een typisch loopje, waarin hun gewoonten te voorschijn komen. Altijd is dat loopje aan het eind van de les opgefrist, veranderd naar fitter, energieker, meer symmetrisch en vooral met meer balans.

Door de wekelijkse herinnering van het systeem aan wat er in beweging mogelijk is, kunnen ze zich veel beter handhaven dan zonder de feldenkraisles zou gebeuren. Feldenkraislessen zijn gymnastiek voor de hersenen. Veel meer dan bewegen alleen dat zou doen. Het is het activeren van het voelen in het bewegen wat het zo heilzaam maakt en wat de hersencellen activeert. En ook het maken van nieuwe en uitdagende bewegingen tijdens de les activeert de hersenfuncties.
ouder worden, bewegen, fit, energie, actief, hersenen activeren, conditie, mobiliteit, evenwicht
Soms is het echter wel erg lastig dit ook mee naar huis te nemen en door de week er van te genieten, toe te passen. En al helemaal tijdens de onvermijdelijke twee maanden zomerstop.

Horty is een vrouw van 80, die ook al jaren meedoet in mijn wekelijkse lessen en die duidelijk worstelt met haar achteruitgaande lopen. Ze is toch op een gegeven moment aan de wandelstok moeten gaan, omdat door pijnklachten en verminderde spierkracht haar lopen te moeizaam werd.
Net als mijn moeder is het moeilijk voor Horty om thuis de noodzakelijke bewegingen te doen om zichzelf dagelijks te ondersteunen en fit te houden.

Tot deze zomer! Bij de laatste les zei Horty dat ze graag een individuele afspraak met me wilde om gedurende de zomerstop te zorgen dat ze niet achteruit ging. Ik keek blij verrast en we maakten een afspraak direct na de laatste les en een afspraak halverwege de zomerstop.

Horty had een schriftje mee om alles op te schrijven. We deden een aantal liggende en een aantal staande en lopende bewegingen.

Toen ze voor de tweede afspraak kwam stond ze voor me in een duidelijk andere energie en rechter op dan gemiddeld. We spraken over hoe het gegaan was. Het was erg moeilijk geweest om aan het oefenen te gaan. Steeds was er wat dat maakte dat ze morgen wel zou beginnen. Een duidelijk bekende strijd van iemand die iets wil, maar niet de manier vindt hoe dat vorm te geven, niet de discipline heeft om het ook echt te doen.

Tot ze er over na dacht: ‘Wat is nou een goed moment om die bewegingen te doen als ik ze echt dagelijks wil doen?’ Voor de liggende bewegingen koos ze ‘s ochtends vroeg meteen na het wakker worden. In het begin ging het wat geforceerd totdat ze merkte wat het voor een effect op haar had. Alles ging wat makkelijker en de pijnklachten verminderden.

Nu moest er nog een goed moment voor de staande en lopende oefeningen worden gevonden en daarvoor kozen we ’s middags.

Ik was zo enthousiast over het resultaat! Zie je wel, het kan! We herhaalden wat bewegingen waar Horty onzeker over was en we deden een paar nieuwe waar nog wat meer uit te halen was. Ik was zo blij met haar overwinning, alsof ik hem zelf had behaald!

Vaak kijk ik wat machteloos naar het proces van ouder worden. Ik denk dat er zoveel meer mogelijk is als mensen er in kunnen geloven dat het haalbaar is. Vaak worden we al van te voren ontmoedigd door de in onze cultuur gehanteerde slogan: “Alles wordt minder als we ouder worden. Dat moet je accepteren.”

Ik wil dat niet accepteren. Waarom zijn er dan mensen die fit honderd worden. Is dat geluk hebben? Onderzoek heeft uitgewezen dat deze mensen gewoon niet bezig zijn met ouder worden. Ze blijven doen wat ze altijd deden, bijvoorbeeld in de tuin werken, hun huis schilderen, etc. Ze blijven fit door wat ze doen en door hoe ze denken.

Over het algemeen zitten mensen teveel en zeker als ze ouder worden. Hoe groter het percentage van je dag is dat je zit, hoe meer extra energie je er in moet steken om fit te blijven. Dat gaat niet vanzelf terwijl je slaapt. Daar moet je momenten voor creëren, zoals Horty deed!

Horty is inmiddels overleden, 2 jaar na het schrijven van dit blog. Dit blog wil ik graag zo laten bestaan als warme herinnering aan een moedig mens, die wist wanneer ze iets kon doen om zichzelf een goede oude dag te geven. Moedig vond ik haar ook toen haar lijf haar te kennen gaf dat het echt niet meer verder kon. Horty rust in vrede!!!

Graag hoor ik hoe jij over dit onderwerp denkt, hoe jij hiermee om gaat. Je kunt de replyknop vinden boven aan dit blog.

6 Responses to Hebben we een keuze in hoe we ouder worden?

  1. Jacobien 14-09-2013 at 09:18 #

    Wat een mooi stukje. Ik ben nog ‘maar’ 45 en denk inderdaad ook nu al wel eens zo: het zal allemaal wel minder worden. Ik merk echter door de Feldenkraislessen dat dat vaak niet hoeft! In mijn beperkingen ontdek ik toch nieuwe mogelijkheden en kan ik gewoon weer lekker verder waar ik een tijdje geleden me wanhopig afvroeg hoe ik mijn drukke leven vol moet houden. Ik zie inderdaad ook bij ouderen dat ze vaak veel meer kunnen dan ze denken. Echt leuk! Groet, Jacobien

    • feldenkraiscentrumutrecht 13-10-2013 at 13:52 #

      Hallo Jacobien,
      Een beetje een late reactie misschien, maar bedankt voor je bijdrage aan de discussie!
      Het is heel herkenbaar wat je zegt. We zitten allemaal in deze manier van denken, die een onderdeel van onze cultuur is. Eerder denken aan onmogelijkheden dan de mogelijkheden kunnen zien en pakken.
      Heel fijn om te horen dat je weer mogelijkheden ziet en dat je dat kunt inbouwen in je dagelijkse gevulde leven!
      Hartelijke groet, Tjitske

  2. mirjam 13-10-2013 at 12:50 #

    Ik heb je stukje met interesse gelezen,

    In wat er op ons pad komt hebben we niet altijd een keus
    maar in hoe we er mee om gaan wel,
    en het is de kunst om onze eigen mogelijkheden niet te onderschatten
    [ en ook weer niet te overschatten]

    in het speels, plezierig en zonder druk steeds weer verkennen en vinden
    van nieuwe mogelijkheden
    vindt ik Feldenkraismethode super en effectief

    en hartelijke groet en complimenten aan Horty

    Mirjam

    • feldenkraiscentrumutrecht 13-10-2013 at 13:46 #

      Hallo Mirjam,
      Bedankt voor je mooie reactie.
      Het gaat inderdaad om een balans tussen onderschatten en overschatten.
      Volgens mij begint het bij jezelf de ruimte te geven te kunnen denken in meer mogelijkheden en openstaan voor verandering. Je denken en vooral ons cultureel erfgoed daarin, zal nl. gemakkelijk neigen tot onderschatten als de jaren gaan tellen. Zie ook het YOUTUBE filmpje op mijn facebookpagina van een 70 jarige gewichtshefster. Dat is een mooi voorbeeld van iemand die er gewoon voor gaat. https://www.facebook.com/feldenkraiscentrumutrecht
      Hartelijke groet, Tjitske

  3. Coralie 23-10-2013 at 14:34 #

    Wat fijn dat je dit schrijft!
    Het is uit mijn hart gegrepen.
    Zoveel mensen worden onnodig veel sneller oud omdat ze gefixeerde gedachten koesteren over hun leeftijd..
    Je wordt steeds gevoeliger als je ouder wordt, en gaat zwakheden voelen die je al je hele leven (onbewust) bij je droeg. Dat is een kans!!:
    Eindelijk word ik me bewust van die zwakheden, en krijg ik de mogelijkheid om er echt iets mee (aan) te gaan doen!

    Ik ben 67, en weiger mezelf als oud te zien. Waarom zou ik? Het leven heeft nog steeds (en misschien wel steeds meer) volop uitdagingen voor me in petto (gelukkig)!
    Coralie

    • feldenkraiscentrumutrecht 08-11-2013 at 13:28 #

      Hallo Coralie,
      Bedankt voor je reactie! Geweldig dat je er zo tegen aan kunt kijken, terwijl anderen meteen denken: ‘zo ben ik al jaren’ of ‘zo ben ik nou eenmaal, niets aan te doen’.
      Als we uitgaan dat, zoals ik laatst in de krant las, onze baby’s van nu nog gemakkelijker over de honderd worden, waarom zou dat dan niet voor ons kunnen gelden. En als je het zo bekijkt heb je nog heel veel jaren te goed waarin je kunt genieten van een leven vol uitdagingen.
      Ik wens je veel plezier.
      Hartelijke groet, Tjitske

Geef een reactie