Hoe til ik mijn heup op?

De serie van het najaar, ‘Verbindend bewegen vanuit je bekken’, is nu halverwege en er zijn weer hele fijne processen bij de deelnemers! Erg blij met elke verandering, verdieping en verbetering. Maar er zijn soms ook vragen en het is fijn om die zo uit te werken dat die voor iedereen interessant is.

Vorige week deden we een beweging in zit met 1 bekkenhelft naast de stoel zodat die vrij naar alle kanten kan bewegen, dus omhoog, omlaag, naar voren en naar achteren. Elke beweging afzonderlijk met een rust ertussen. De volgende dag kreeg ik deze vraag na de les van Gerdi:

‘Hallo Tjitske, nog even een nabrander. Hoe til je eigenlijk je heup op in de oefening van gisteren. BUIKSPIEREN? Bilspieren? Ik ben benieuwd want volgens mij doe ik het niet goed.’

In de Feldenkrais Methode spreken we zelf altijd van beweging en niet van oefening. Een beweging is elke keer weer van start tot finish een proces van leren en kan daardoor steeds anders worden door het leerproces. Een oefening is meer een herhaling van iets wat je al kunt, maar herhaald wordt met een bepaald doel, bijvoorbeeld sterkere spieren krijgen. Maar dat terzijde. Dit is wat ik Gerdi antwoordde:

‘In mijn inzicht van het lichamelijk functioneren en de samenwerking van het lichaam als geheel met brein en al, beweeg je vanuit je botten en dan gaan precies de juiste spieren de beweging uitvoeren met precies zoveel kracht als nodig en in totale samenwerking met elkaar.

Dus ten eerste hoef je niet te weten hoe je het doet, want dat brengt je in een verkeerd deel van je hersenen. En ten tweede organiseer je dit ergens in een redelijk onbewust deel van je brein. Daar heeft je bewustzijn geen toegang toe. Je bewustzijn kan wel naar de botdelen die je ten opzichte van elkaar in beweging brengt gaan.

Met totale samenwerking bedoel ik dat niet nader te noemen spieren de beweging uitvoeren in samenwerking met elkaar en andere spieren houden de lichaamsdelen op hun plek zodat de beweging ruimte krijgt en weer andere spieren moeten daarbij juist loslaten, ruimte geven. Dat kun je niet met je verstand regelen. Daarvoor is die samenwerking te complex. Maar wat wel zeker is dat als je datzelfde botdeel waar vanuit je de beweging start net even een andere richting geeft er ook andere spieren vanzelfsprekend de leidende taak oppakken en dus ook andere spieren stationair houden en ruimte moeten geven.

Als ik het vanuit de spieren zeg, wat ik natuurlijk kan vanuit mijn basis als fysiotherapeut, dan is het een volledige samenwerking tussen rug- en buikspieren aan de kant van waar je omhoog wilt. De bilspieren moeten hierbij juist in toenemende mate loslaten en de spieren tussen je ribben hebben ook een bijzondere rol. Zij zijn actief aan 1 kant en laten aan de andere kant juist los. Ook rond je andere bekkenhelft en heupgewrichten gebeurt er van alles. En dat verandert dan weer compleet als je je bekken omlaag laat gaan. Terug naar het rustpunt laten de aanspannende spieren los, maar als je dan verder door laat zakken is het deels nog verder loslaten, maar worden er ook weer andere spieren actief in weer verschillende andere rollen. Bijvoorbeeld de andere spieren krijgen meer aan actieve aanspanning.

Je hoort dat het zo ingewikkeld is dat je als je dit met je denken wilt organiseren alleen maar vast loopt. Je probeert dan heel hard de juiste spieren aan te spannen, terwijl niets je een hint geeft welke spieren dan en hoe hard en met welke spieren in samenwerking.

Ik zie dit niet als nabrander, maar een groeiend inzicht dat je het eigenlijk niet snapt en dat je het wel wilt snappen. Ik ben blij met elke vraag, ook als hij de volgende dag komt omdat hij gisteravond nog niet in je opkwam.’

Daar antwoordde Gerdi het volgende op:

‘Daar ben ik blij om want als je thuis oefent voel je soms andere dingen. Nu was er een spier bij het darmbot heel hard aan het werk. Interessant dat je denkt vanuit de botten, want die rechterkant heeft moeite beweging te organiseren en stabiliteit en ik voel soms dat spieren niet meedoen terwijl dat links wel gebeurt. Het is in ontwikkeling 😀 zullen we maar zeggen.’

Geweldig vind ik zo’n vraag en antwoord. Het geeft mij de uitdaging mijn wijze van denken te onderzoeken en te verwoorden. Dus als iets je niet echt duidelijk is geworden of dat dit weer andere vragen in je oproept, ben je welkom om die te stellen. Liefst hier onderaan dit blog, zodat anderen er ook toegang toe hebben.

, , , ,

No comments yet.

Geef een reactie