Het is moeilijk om balans waar te nemen door erover na te denken. Er is geen specifieke plek voor zoals je ogen zijn voor het zien. Je kunt je balans wel in je bewustzijn brengen door er bewust mee te spelen, bijvoorbeeld door je uit evenwicht te brengen en te voelen wat er dan gebeurt. Je kunt het nooit uitschakelen. Het is er gewoon. Balans is er altijd, want het gaat over hoe je met de zwaartekracht omgaat. Het is een hele organisatie van activiteit die dat regelt.
Vanaf het moment dat je uit de warme drijvende wereld van je moeder komt, baad je je in de kracht van het zwaartekrachtsveld. Zwaartekracht oefent elk levend, ademend moment van je leven een aantrekkende werking uit op je lichaam en daar heb je mee te dealen.
In het begin ben je er hulpeloos tegen. Je kunt alleen maar tegen de grond duwen, met de zwaartekracht mee. Doordat je steeds varieert in waar je duwt, leer je steeds meer je spieren beheersen. Dit is ook al meteen een begin van balanceren, in balans blijven omdat je benen en armen niet op de grond zijn.
prachtig om te zien hoe spelen balans ontwikkelt
Tegelijk begin je op je buik liggend je hoofd op te richten tegen de zwaartekracht in, eerst een beetje en langzaam steeds meer. Ook dat vraagt zoeken naar balans, je contact met de grond wordt kleiner. Je laat je armen helpen door er mee in de grond te duwen. En als je rugspieren zo sterk geworden zijn dat je je armen voor iets anders kunt gebruiken, ontwikkel je je balans verder. Eerst één arm en de andere helpt met in balans blijven. Op een gegeven moment val je om omdat je net te ver reikt of je hoofd net iets te veel op zij laat gaan. Zo langzamerhand krijg je meer controle over je ledematen en ontdek je dat je om kunt rollen wanneer je dat wilt, niet alleen als je je evenwicht verliest. Je gaat zo spelen met gewicht verplaatsen dat je heel geleidelijk omrolt. Als je dat dan steeds beter doet, doe je het ook snel en met steeds net een beetje andere richting. Met al die bewegingen oefen je je evenwichtsorganen en tegelijk worden je spieren steeds sterker. Al spelend ontdek je hoe je kunt voortbewegen door je af te zetten tegen de vloer en naar voren te trekken. Langzaamaan breng je jezelf steeds meer van de grond. Je basis wordt dus met de dag kleiner. Daardoor heb je je evenwichtsgevoel en je evenwichtsorganen ook steeds meer nodig. Je kunt je lichaam al bewegend balanceren. Het is een prachtig samenspel tussen de delen van je lichaam die in contact zijn met de grond en de lichaamsdelen die ervan vrijkomen. Al onderzoekend ga je steeds verder van de vloer door je aan iets op te trekken tot staan.
In dit filmpje kun je heel goed een deel van dat proces zien. Deze baby is eigenlijk voortdurend met evenwicht aan het spelen en aan het balanceren.
[youtube=https://youtu.be/14gWirURq6I]
Niemand bouwt een tweepotige stoel, omdat dat te onstabiel is. Jij, als mens, hebt jezelf leren staan en lopen op twee benen door je verschillende lichaamsdelen op elkaar af te stemmen in samenhang met de zwaartekracht. Dit proces vraagt veel tijd en geduld. Je kunt het niet versnellen, het bouwt zich al spelend en bewegend op. En de manier waarop je het hebt geleerd is ook de manier waarop je het later gebruikt hebt bij alle nieuwe dingen die je hebt geleerd: hardlopen, springen, hinkelen, fietsen, schaatsen, etc.
De vraag is waarom veel mensen op latere leeftijd minder balans hebben. Het is zo’n goed aangelegde samenwerking tussen de verschillende lichaamsdelen. Heb je hier ideeën over of een mooi verhaal, deel het hier onder de reply knop.
No comments yet.