Jouw wens als je doel zien

De lessen van de zomerserie zijn al weer 2 weken aan de gang. De vraag aan de deelnemers is: ‘Wat wil jij veranderen?’ En de meeste deelnemers hebben hun wensen en veranderpunten doorgegeven. Er zijn er ook die de lessen gewoon doen omdat ze de ervaring hebben dat het hen goed doet. Normaal gesproken hoor ik altijd aan het eind van de zomer: ‘We hebben het gemist! Blij dat we weer gaan beginnen.’ Nu ik geen grote reisplannen heb dacht ik dat ik wel eens kon uitproberen hoe het is om door te gaan. Geen zomerstop.

Verbinding met jezelf

Anders heb ik altijd heel veel zin in die zomerstop, omdat de creativiteit in de lessen opdroogt als ik altijd door ga. Nu hadden we de coronastop. Praktijk plotseling stilgelegd en nu? Het was een uitkomst de zoomlessen te kunnen geven. En verrassend hoe leuk het is en hoeveel verbinding ik toch ook op deze manier met mensen kan maken. Verbinding die we nu juist extra hard nodig hebben. Verbinding met ons zelf in eerste instantie en van daaruit ook weer de verbinding voelen met anderen. Die verbinding met jezelf is zelfs onmisbaar om verbinding met anderen te kunnen maken. En dan is de verbinding met anderen ook makkelijker voelbaar.

Opgegeven wensen

Sommige wensen waren heel specifiek, zoals weer kunnen hurken, makkelijker trappen lopen. Andere zijn meer een aangeven van iets wat bij ons mensen als normale vaardigheid zou horen te zijn, maar wat door stress, omstandigheden in het leven of om wat voor reden niet vanzelfsprekend is. Dat zijn natuurlijk de werkpunten voor iedereen. Een soort wakkerhouden van je lichaam.

Eigenlijk kon ik al gelijk in de eerste les een aantal wensen van de deelnemers een plek geven. En daar hebben we de tweede les op door gebouwd. Omdat ik nu met maanden werk zijn de lesweken van donderdag tot en met dinsdag. Elke groep geef ik min of meer dezelfde les, wat de deelnemers ruimte geeft om op andere tijden in te halen en ook een hele week ertussenuit te gaan. Eigenlijk best een mooi systeem zo.

Inspiratie

Dit werken met een open thema vind ik heel fijn werken: weten wat jij als deelnemer graag wil kunnen en weten wat jij zou willen verbeteren inspireert mij. Het geeft richting aan de lessen en maakt mijn creativiteit wakker. Ik heb een boekenkast vol lessen en cursusmappen vol handgeschreven lessen en harde schijven vol met al die lessen van al die geweldige trainers van het begin. Dat is altijd mijn doel met de zomerworkshop, daarin grasduinen en nieuwe inspiratie opdoen. Nu de zomerworkshop niet doorgaat in verband met de 1,5 meter economie zijn deze Zomer Zoom lessen mijn zomerinspiratie.

Jouw wens als je doel zien

Het opgeven van je idee wat je zou willen veranderen is natuurlijk niet alleen voor mij een handleiding en richtingwijzer. Het is voor jouzelf ook een richtingwijzer, een soort van intentie. Ik vroeg dan ook aan de deelnemers om een voorstelling te maken van wie ze zijn als ze hun beweegdoel hebben bereikt. Dus dat is wat ik nu aan jou ook vraag. Denk eens mee. Denk eens aan jezelf en wat jij zou aangeven als onderwerp voor deze bewegingslessen.

  • Wat kun je aan het eind wat je nu niet kan of niet goed kan?
  • Wat doe je anders als je je doel hebt bereikt?
  • Hoe beweeg je anders?
  • Hoe sta je dan, loop je dan?
  • Hoe sta je op, hoe ga je naar bed?
  • Welke gevoelens ervaar je?

Commitment

Kun je zo’n beeld van jezelf maken? Maak dan een commitment met jezelf dat je iedere avond voor het slapen gaan deze persoon wordt in je verbeelding. Fantaseer, ervaar, wees die toekomstige jij. En kijk dan eens wat je over 2 maanden opmerkt. Zonder mijn lessen erbij. Ik ben benieuwd of het werkt. En wil je jezelf een grotere uitdaging geven? Er is nog steeds ruimte om mee te doen. Zie de mogelijkheden op de website.

Ga je de uitdaging met jezelf aan? Maak het dan groter door het hier in het commentaarveld met mij en anderen te delen. En ook aan het eind van de twee maanden, dus half september, delen wat je hebt ervaren.

, , ,

2 Responses to Jouw wens als je doel zien

  1. Hildegard de Graaf 20-07-2020 at 13:23 #

    Aan het eind van de Zoomzomer hoop ik mijn natuurlijke ademhaling te hebben teruggevonden. Bij beweging of inspanning is het namelijk mijn gewoonte (geworden) te stokken/stoppen met ademen. De neiging alles zo goed mogelijk te doen is bij mij vooral veranderd in “ teveel doen”. Dat heeft fysieke klachten veroorzaakt, waar ik graag vanaf wil of in elk geval accepteer dat het is zoals het is.
    Als ik mijn doel heb bereikt hoop ik dat ik beter naar mijn lichaam luister. Of liever gezegd dat mijn brein mij helpt om een ander pad aan te maken, waarbij het voelen van mijn lichaam net zo belangrijk is als mijn denken. Het contact met mijzelf wordt liefdevol en ik kan me dankbaar voelen. De verbinding met anderen verdiept zich. Bewegen is gemak/plezier geworden in plaats van inspanning. Ik durf dat wat ik het liefste wil en doe toe te laten. Terug naar het speelse kind in mij? Met zin in de dag wakker worden.

    • Tjitske de Boer 27-07-2020 at 10:07 #

      Hallo Hildegard,
      Wat een prachtig doel heb je! En wat heb je je proces met de feldenkraislessen hier mooi beschreven.
      Ik ben bang dat jouw brein dat nieuwe pad niet voor je maakt. Jij maakt dat pad door actief en met intentie minimaal dagelijks actief je lichaam te voelen, eigenlijk liever vaker op een dag. Dat is de manier waarop je nieuwe connecties in je brein maakt. Hoe vaker hoe helderder die verbinding wordt. Helderder betekent hier dieper ingesleten als een paadje wat je maakt door het bos. Eerst alleen je voetstappen, dan een geitenpaadje en met herhaling wordt het een breed pad. Het vraagt 3 maanden actieve actie en herhaling voor je dat bereikt met vanzelfsprekendheid. Je bent al aan dat project begonnen!
      Hartelijke groet,
      Tjitske
      Hartelijke groet,
      Tjitske

Geef een reactie