De allerbeste tip om gemakkelijk te zitten

Veel mensen die bij mij komen omdat ze ergens een probleem mee hebben of pijnklachten hebben, hebben ergens in hun verhaal dat het in het zitten optreedt. Ik leer ze dan ook eerst pijnvrij en gemakkelijk zitten, want dat doen ze het grootste gedeelte van de dag. Er is daarin mijns inziens zeker een ideaal en ik vraag je heel veel van je geleerde manier los te laten.

Het ideaal is: zoveel mogelijk je gewicht laten dragen door de onderlaag, dit is de stoelzitting en de vloer en zo weinig mogelijk inspanning in je spieren. Die twee samen maken zitten al meteen een stuk gemakkelijker.

Klinkt simpel, hè! Dat is het echter niet. Het is om 2 redenen niet zo vanzelfsprekend meteen te vinden. Het is dus zoekwerk hoe je dat vanuit jouw eigen manier van bewegen en zijn kunt bereiken.

Je rechtophoud-patroon

1.Het vraagt in ieder geval doorbreken en/of veranderen van je rechtophoud-patroon. Dat is dat wat jij gedurende je leven hebt geleerd en aangewend te doen in relatie tot de zwaartekracht en de wereld om je heen. Dit wordt ook wel je handhavingspatroon genoemd. Vaak zijn die patronen al heel lang bestaand en geheel onbewust. Het vraagt best wel wat om daarvan meer bewust te worden en daarin los te laten. Het heeft zoveel te maken met je identiteit en hoe je jezelf ziet, dus met je zelfbeeld.

Je verinnerlijkte instructie

2. Daarnaast krijg je in je leven ook heel veel boodschappen die het natuurlijk en vanzelfsprekend zitten verstoren. Al die goed bedoelde adviezen van ouders, leraren, sportbegeleiders en therapeuten maken dat je eerder in een actie bent, in een correctie ten opzichte van vrij en ontspannen zitten. Je zit dus mee te sturen vanuit verinnerlijkte opdrachten waar je natuur het eigenlijk al heel goed had geregeld. Dus hier is ook een loslaten van belang. Loslaten van ideeën die hebt aangenomen over ‘goed’ zitten en ‘rechtop’ zitten. 

Je binnenruimte voelen

Om die reden begin ik op een andere plek: je je binnenruimte te laten voorstellen en te voelen. Dit is de ruimte tussen je buikwand en je rugzijde.
Pas toen ik zwanger was kon ik die binnenruimte in mezelf waarnemen, kon ik naar binnen voelen. Daarvoor kende ik mezelf alleen vanuit mijn huid, vanuit mijn buitenkant. Het was een verrassend gevoel van heelheid en gemak en ik dacht dat mijn groeiende baby dat veroorzaakte. Maar na de bevalling wilde ik dat gevoel behouden en ben ik op zoek gegaan hoe ik dat zonder bewegende baby binnenin mij ook kon voelen. Daardoor heb ik een oefening ontwikkeld die op zich simpel is, maar niet 1, 2, 3 resultaat geeft. Het vraagt een behoorlijke tijd van aandacht en herhaling. 3 maanden is de gemiddelde tijd voor maken van nieuwe hersencelverbindingen en daarmee dus voor het aanleren van nieuwe vaardigheden over een oud patroon heen.

En nu zelf gaan ervaren

De echte draagkracht van onze romp zit meer in de binnenruimte, de dieper gelegen spieren en de geautomatiseerde organisatie van onze oprichting. Je van die binnenruimte bewust worden maakt meteen heel veel uit in het rechtop zijn. Het voelt meer vanzelf en moeiteloos. Tegelijk vind je een grote rust in jezelf en verandert geleidelijk je idee over jezelf, je zelfbeeld.

1. Je rolt een badlaken stevig op tot een rolletje en legt dat dwars op een stoel tegen de rugleuning. (bij het maken van de hierbij geplaatste foto merkte ik weer hoe weinig stoelen hiervoor te gebruiken zijn: stoelen met een open onderkant geven geen steun aan het rollen en dus niet aan de onderrug en bekken. Zoek iets wat je achter het rolletje kunt leggen wat steunt tegen de spijlen van de stoel en wat wel het rolletje in het midden steunt.) Dan ga je zo op die stoel zitten dat je bekken in je heiligbeen tegen die handdoekrol gedrukt zit. Misschien moet daarvoor die handdoekrol iets omhoogschuiven om het echt vol tegen je heiligbeen te voelen. (N.B. je heiligbeen is de achterwand van je bekken, dus niet in je taille maar eronder). Dat is je steun in de rug. De rest van je rug is dus vrij van de stoelleuning. Kijk maar of je de steun kunt ervaren zonder naar achter te gaan hangen. Kijk of die steun je kan helpen zoveel mogelijk los te laten in je rompspieren en je schouders. Eventueel schijf je je billen nog een beetje verder naar achter op de stoelzitting en dus steviger tegen de rol.
2. Je legt je handen op je onderbuik zodat je pinken ongeveer in je liezen liggen. Je handen rusten zachtjes over je buik en je luistert naar de beweging van je ademhaling onder je handen. Geef jezelf de tijd om met je aandacht in je handen te voelen hoe je buik onder je handen beweegt, hoe je vingers daardoor bewegen. Laat je adem gewoon doen, dus kijk of je er niet in stuurt. Je aandacht in je handen en via je handen in je buikwand onder je handen, maakt dat je adem daarnaartoe komt, vanzelf en zonder iets specifieks te veranderen. Neem er zoveel tijd voor als nodig is omdat echt helemaal te voelen.
3. Dan ga je je aandacht tegelijk naar je heiligbeen tegen het rolletje brengen en naar je buikwand onder je handen. Probeer die twee tegelijk te voelen en dan de ruimte ertussen oftewel de ruimte die je tussen je buikwand en je heiligbeen ervaart. Hoe groot is die afstand?
   Kijk of je geleidelijk aan je aandacht meer en meer naar binnen kunt brengen, beginnend bij de binnenkant van je buikwand voor te stellen en de binnenkant van je heiligbeen. En dan daar de afstand tussen. Hoeveel ruimte voel je daar? En kun je voelen dat je adem bij het inademen de ruimte groter maakt en bij het uitademen kleiner? Dus voel die afstand steeds korter en langer worden in elke ademhaling. Ook dat doe je zoveel tijd als nodig is om dat werkelijk te ervaren.

Uiteraard stopt mijn oefening niet daar. Maar dit zijn de eerste en belangrijkste stappen voor je verder kunt gaan met de vervolgstappen van dit proces. Doe dit zo lang als je nodig hebt en het dus gemakkelijk gaat en vanzelfsprekend wordt.

Wil je dan meer en het vervolg ook doen, schrijf dan over je ervaringen in het commentaarveld onder dit blog en ik stuur je de volgende stappen.
Ook als je onderweg vragen hebt of verduidelijking wilt kun je dat hier vragen. Ik zal je antwoorden en het is meteen een antwoord voor anderen met dezelfde vraag. Meestal ben je niet de enige namelijk.