Kwantumdenken

Ik ben sinds een kleine 2 jaar in training bij Roy Martina, holistisch arts en ontwikkelaar van de NEI-methode Neuro-Emotieve Integratie. Hij is een nog steeds ongeslagen wereldkampioen karate op een aantal onderdelen, dus een belangrijk sporter die veel te danken heeft aan zijn manier van denken. Wat voor mij belangrijker is, is dat hij traint op het gebied van body-mind, Inner Game genoemd, wat al jaren mijn intense belangstelling heeft.

Kwantumdenken

Langzaamaan gaan zijn lessen meer en meer over kwantumdenken, kwantumsprongen, kwantumveld. Dit is allemaal gebaseerd op de ontdekkingen binnen de kwantumfysica in de vorige eeuw en de praktische toepassing hiervan voor het dagelijks leven. Ik was hier al zo’n 15 jaar zijdelings mee bezig. Ik deed een training ‘Matrix Energetics’, die gaat over het toepassen van deze materie in je healing-methode, net ‘Quantum Touch’ en ‘Touch of Matrix’.
Ik las onder andere de boeken van Lynne McTaggart:

• ‘Het veld – De zoektocht naar de geheime kracht van het Universum’
• ‘Het intentie experiment – Word je bewust van het veld waarin je leeft’
• ‘De verbinding – Kunnen je gedachten de wereld veranderen?’

Met name haar eerste boek ‘Het veld’ hebben mij in een staat van opperste verbazing gebracht en even zo grote verontwaardiging over hoe wij allen enorm worden belazerd in onze educatie. Er wordt alleen lesgegeven over wat wetenschappelijk is bewezen. Dat is de norm en daarmee denk je dat dat alleen de waarheid is. Maar andere onderzoekers hebben allang geleden het bestaan van het veld, ook wel 0-puntveld of kwantumveld genoemd, bewezen op wetenschappelijke wijze, maar worden nog steeds minimaal toegelaten en geaccepteerd binnen ons educatieve systeem en de onderwezen kennis.

Kwantumfysica

Ja, in wis- en natuurkunde kunnen ze niet meer om de kwantumfysica heen, maar wat het betekent voor ons dagelijks leven – onze psychologie, onze sociale werkelijk, onze oneindig veel grotere capaciteit als mens – wil nog niet goed landen. Het is als bij de discussie of de aarde plat is, wat algemeen werd aanvaard of rond, wat om een grote verandering van denken vroeg: een paradigma genoemd. In de kwantumfysica blijken deeltjes die rond de kern van een atoom zwerven golven te zijn of deeltjes, want het wordt bepaald door de waarnemer. Een film die dat probeert uit te leggen is ‘What the bleep do we know’, die ook een opvolger heeft gekregen in ‘In the rabbit hole ‘. De golven hebben nog alle mogelijkheden in zich en als deeltjes wordt het concrete materie. Onze gedachten kun je zien als waarnemer, die maken van de golven echte deeltjes wat ze laat materialiseren.

Wat betekent dit voor het dagelijks leven?

Zonder hier te veel theoretisch te worden heeft dit gegeven enorme implicaties en vooral enorme mogelijkheden:

Stel je hebt pijn in je heup. Elke keer dat je die pijn voelt denk je: ‘Ik heb vast een versleten heup, zo begon het ook bij Marie!’ Je denken is de observator die maakt dat golven veranderen in deeltjes en langzaam worden je gedachten werkelijkheid.

Dezelfde situatie met een andere reactie:

Stel je hebt pijn in je heup. Elke keer dat je de pijn voelt laat je je denken over wat de oorzaak zou kunnen zijn voor wat het is. Je visualiseert in plaats daarvan een gezonde en goed functionerende heup. Je visualisatie is de observator en langzaam worden je visualisaties werkelijkheid.

Iemand die op die manier zijn op verschillende plaatsen gebroken en versplinterde wervelkolom met botsplinters in het ruggenmerg heeft kunnen helen is Joe Dispenza. Hij maakte er destijds een dagtaak van om zichzelf weer heel te ervaren, met een stevige stabiele rug en zonder zenuwuitval. En het is hem gelukt waardoor hij in plaats van met een verstijfde wervelkolom als vrij bewegend mens heeft kunnen functioneren en dat nog steeds doet.

Ook Roy Martina is na een ongeluk op wonderlijke wijze genezen van een gebroken nek. Zo zijn er steeds meer mensen actief om ons van onze nieuwe mogelijkheden te overtuigen en erin te onderwijzen, zodat
het werkelijk een aanvaard paradigma wordt. Ik wil kijken of en hoe ik deze kennis meer en meer in mijn lessen kan integreren. In feite is dat wat ik al beetje bij beetje doe door je te wijzen op hoe sterk je denken is en hoe belangrijk het is om in mogelijkheden te denken en niet je aandacht juist op onmogelijkheden te richten. Heel feldenkrais dus!