Rugklachten is een van de meest algemeen voorkomende klachten. Veel mensen accepteren daardoor dat rugklachten een onvermijdelijk deel zijn van hun leven. De ideeën die je hebt over het bewegen van je rug en de functies van de wervelkolom hebben daarin een belangrijk rol. 
Bewegen als een poes is een mooi en bruikbaar beeld en kan je helpen om aan je klachten te werken.
Toen ik mijn fysiotherapieopleiding deed kreeg ik steeds meer last van mijn rug. Het begon tijdens mijn stageperiode, wat in feite het eerste echte jaar fysiek werk was dat ik deed. Ik had veel oefeningen geleerd en wende mezelf aan de rug rechtop en zoveel mogelijk stil te houden en zo weinig mogelijk mee te laten doen in bewegingen. Ik had het idee dat dat het beste werkte omdat bewegen nou eenmaal pijn deed. Ook als ik zat, bijvoorbeeld in de trein, was ik voortdurend bezig mezelf op te strekken en bleef ik in die opgestrekte houding stil zitten. Soms pakte ik dan het bagagerek boven mijn hoofd beet en trok ik mezelf nog een beetje langer. Zo kon ik het ’t beste volhouden en zo weinig mogelijk pijn hebben. Dat ik daarmee juist al mijn spieren tegelijk aanspande en zodoende eigenlijk nooit rust gaf was ik me helemaal niet bewust.
Mijn eerste feldenkraisles gaf me een heel andere ervaring. Liggend op de vloer, herhalend bewegend en steeds binnen grenzen van gemak en pijnvrij, kon ik daarna opeens op mijn rug liggen zonder pijn te voelen. Ook merkte ik dat mijn rug heel ontspannen aanvoelde en dat dat een nieuw gevoel voor me was. Ik bracht dat met elkaar in verband en begreep dat ik met mijn eigen spieraanspanning de rugpijn creëerde. Dus als ik leerde meer te ontspannen kon ik veel veranderen aan die rugpijn, die ik had leren accepteren als een deel van mijn identiteit, een vast gegeven wat bij mij hoorde en dus in mijn zelfbeeld was opgenomen.
Het mindful bewegen wat de feldenkraislessen van je vraagt is een mooie manier om de spierspanning van verschillende spiergroepen beter op elkaar af te stemmen. Het is op die manier een actieve vorm van ontspannen. Bovendien helpen de lessen je zoeken hoe je de verschillende lichaamsdelen ten opzichte van elkaar en met elkaar beweegt. Al voelend bewegend en variërend breng je daar verandering in. De herhaling met aandacht bij het bewegen en de bewegingen zelf helpen je jezelf meer als een geheel te kunnen ervaren.
Wat ik vooral moest afleren was mezelf vast te zetten in mijn rug en wat ik moest leren was de beweeglijkheid van mijn rug toe te laten in alle bewegingen, dus ook in het zitten. Dat is een veranderingsproces dat ik met de hulp van feldenkraisbewegingen heb gedaan. Ik leerde in de trein zo gemakkelijk te zitten dat ik mezelf kon laten meebewegen met de bewegingen van de trein, een heel fijn gevoel van jezelf laten dragen en meegeven.
Rugpijn is geen issue meer voor me, al heel lang niet. Het hoort niet meer bij mijn zelfbeeld, hoewel ik ook momenten van terugval ken. Vooral in stressvolle periodes ga ik weer in oude, eerder geleerde bewegingspatronen en vraagt het aandacht en energie om daar weer uit te stappen. 
Wat ik het meest interessant vind van mijn rug en de wervelkolom van ‘kop’ tot ‘staart’ is het ‘poezengevoel’. Poezen bewegen altijd als geheel en zijn heel flexibel. De poten bewegen niet zonder de rug, de kop niet zonder de staart. Jij als mens kunt ook veel meer ‘poesachtig’ bewegen dan je denkt en het is een heerlijk gevoel om armen en benen weer te verbinden met je romp en dus ook met de wervelkolom.
Heb je ook een verhaal over iets waar je last van hebt en wat je als bij jezelf horend hebt aanvaard? Of waarbij het zo was, maar waar je weer verandering in hebt weten te maken? Deel het in het commentaarveld. Elke reactie kan anderen inspireren tot openheid naar een mogelijke verandering in een schijnbaar vastgelopen situatie!
Je verhaal doet me denken aan zeelui. Die strekken hun knieen net niet en zo bewegen ze mee met de deining. Net als jij in de trein.
Hallo Gerda,
Ja dat lijkt erop! Je knieën buigen is de vering uit je kniegewricht gebruiken. Als je zit is dat een beetje anders: het is je houdingsspieren zo loslaten zodat je je overgeeft aan de beweging. Het resultaat is het hetzelfde: meedeinen!
Hartelijke groet,
Tjitske
In het begin van mijn leven had ik ooit rugpijn. Van daaruit ging ik op zoek. Ik heb dagelijks yoga gedaan en ben professionele moderne danser geworden.
In mijn dansstudie kregen we veel lichaamswerk. Een van mijn meest belangrijke docenten had ook veel Feldenkrais gedaan. Ze had verder ook en certificatie als Alexandertechniek docent. Mijn rugpijn was ondertussen al lang verdwenen net als sneeuw voor de zon.
Net zoals in mijn dansstudie geef ik nu met veel plezier buikdansles vanuit lichaamsbewustzijn. Vanaf het prille begin kwamen de vrouwen naar mij toe om mij te vertellen dat ze geen rugpijn meer hadden!
Feldenkrais is zeker een aanrader. Van daaruit gaan buikdansen is net als een poes bewegen. Dan kun je nog meer van dat plezierige gevoel genieten!
Groetjes,
Sabouschka
Hallo Sabouschka,
Ja, ik ben het helemaal met je eens dat als je Feldenkraislessen doet, je prima je beweeglijkheid kunt toepassen in jouw buikdanslessen.
En de beweeglijkheid van je bekken en bovenrug in relatie tot elkaar, wat ik me voorstel dat je buikdansen veel gebruikt, is ook een prima manier om van je rugklachten af te komen.
Leuk je hier weer tegen te komen!
Hartelijke groet,
Tjitske
Hallo Tjitske, Wat een helder verhaal! Ik zal mijn cursisten nogmaals op jouw blog attenderen. Tot aankomend weekend, ik verheug me op de workshop ‘van kop tot staart’
Hallo Judith,
Dank je voor je compliment. Altijd weer lastig voor me of het helder genoeg is, of het interessant genoeg is en of het genoeg waardevolle informatie geeft. Dus echt blij met je reactie! Tot zaterdag op de workshop De wervelkolom van ‘kop’ tot ‘staart’.
Hartelijke groet,
Tjitske